ورزش سه گانه چیست؟

ورزش سه گانه ورزشی است که توسط کمیته بین المللی المپیک به رسمیت شناخته شده است و در حال افزایش تماشاگران و همچنین ورزشکارانی است که از تلاش شدید نمی ترسند. یکی از سخت‌ترین ورزش‌های جهان محسوب می‌شود و این یک آزمون قدرت اراده و چالش فردی است.
وقتی از ورزش سه گانه صحبت می کنیم، منظورمان یک ورزش (انفرادی یا امدادی) با شخصیت بسیار دقیق است: این ورزش از سه رشته مختلف تشکیل شده است که هر یک مرحله خاصی از مسابقه را اشغال می کند و به ترتیب توسط ورزشکار تکمیل می شود. اینها شنا، دوچرخه سواری و دویدن هستند.

این سه بخش با لحظاتی مشخص می‌شوند که در آن ورزشکاران سه‌گانه (به قول آنها) تجهیزات را تغییر می‌دهند. این تغییرات به عنوان “مراحل گذار” شناخته می شوند. انجام حرکت‌ها به آرامی و سریع تقریباً به اندازه شنا، دوچرخه‌سواری و دویدن مهم است.

✅مقاله پیشنهادی: چگونه سریعتر بدویم؟

نحوه عملکرد یک مسابقه سه گانه

در بلوک های شروع، هر دسته (مرد و زن) به تنهایی شروع می شود. همانطور که در مورد آن بحث کردیم مسابقات می توانند انفرادی یا رله باشند. هر مسابقه ترکیبی از سه بخش شنا، دوچرخه سواری و دویدن است.
اینها ویژگی های مشترک در همه مسابقات سه گانه است، اما هر مسابقه ممکن است قوانین خاصی داشته باشد و نوع خاصی از سه گانه باشد.

معروف ترین انواع بدون شک سه گانه المپیک و مرد آهنی هستند. رشته ها و نظم تغییر نمی کند، اما فاصله ها تغییر می کند.
مسافت های سه گانه المپیک 1.5 کیلومتر شنا، 40 کیلومتر دوچرخه سواری و 10 کیلومتر دویدن است . این نوع ورزش سه گانه همان چیزی است که ما می توانیم استاندارد بدانیم. در طول بازی های المپیک، این مسافت ها استفاده می شود.

از طرف دیگر آیرونمن در آمریکا اختراع شد و در واقع یک نام تجاری و یک برند ثبت شده است. موفقیت خارق‌العاده‌ای پیدا کرده است، تا جایی که امروزه تقریباً همه ورزشکاران سه‌گانه رویای برنده شدن در مسابقه مرد آهنین را در سر می‌برند، زیرا این یک چالش واقعی برای محدودیت‌های ذهنی و جسمی آنهاست.

مسافت های مرد آهنی دلهره آور است: 3.9 کیلومتر شنا، 180.2 کیلومتر دوچرخه سواری و سپس یک ماراتن کامل 42.2 کیلومتر . مقاومت، تمرکز و اعصاب فولادی لازمه شرکت کنندگان در Ironman است.

تاریخچه ورزش های سه گانه

ورزش سه گانه چگونه آغاز شد؟

در 25 سپتامبر 1974، رویدادی به میزبانی باشگاه پیست سن دیگو باعث ظهور ورزش های سه گانه مدرن شد. این رویداد جایگزینی برای تمرینات پیست سخت، شامل 6 مایل دویدن، 5 مایل دوچرخه سواری و 500 یارد شنا بود. چهل و شش نفر در آن شرکت کردند و برگزارکنندگان از چراغ‌های جلوی خودرو برای هدایت آن‌هایی که بعد از غروب خورشید به پایان می‌رسند استفاده کردند.

جودی و جان کالینز در اولین رویداد چند ورزشی در سن دیگو شرکت کردند. چند سال بعد در هاوایی، آنها در سازماندهی اولین مسابقه سه گانه IRONMAN نقش اساسی داشتند. گروهی از ورزشکاران در مورد اینکه کدام رویداد سخت‌تر است بحث می‌کردند: شنای Waikiki Roughwater Swim (2.4 مایل)، مسابقه دوچرخه‌سواری اطراف اوآهو (115 مایل) یا ماراتن هونولولو (26.2 مایل). برای حل و فصل این بحث، آنها هر سه رویداد را در کنار هم قرار دادند. و به همین ترتیب در اواهو در فوریه 1978، مسابقه مرد آهنی متولد شد.

این روزها تقریباً همه در مورد ورزش سه گانه شنیده اند. سخت است که مجذوب چنین ورزش سختی نباشیم. اما ورزش سه گانه تنها کمی بیش از 45 سال سن دارد. داستان آن در یک پایگاه نظامی ایالات متحده در هاوایی در سال 1977 آغاز شد.
برخی از سربازان نمی توانستند تصمیم بگیرند که کدام ورزش مقاومتی سخت ترین است، شنا، دوچرخه سواری یا دویدن.

از این رو ایده ترکیب این سه در یک مسابقه منفرد به سه بخش تقسیم شد: سه‌گانه فوراً به سخت‌ترین ورزش تبدیل شد.
جذابیت ورزش سه‌گانه شگفت‌انگیز بوده است. تنها 12 سال پس از آن مسابقه اولیه در هاوایی، اولین مسابقات قهرمانی جهان در آوینیون، فرانسه، تحت نظارت یک فدراسیون جدید، اتحادیه بین المللی سه گانه برگزار شد. همزمان، یک بنیاد اروپایی نیز تشکیل شد و مسابقات قهرمانی اروپا برگزار شد.

اولین حضور این ورزش در المپیک در سال 2000 در سیدنی بود، زمانی که ورزش سه گانه برای اولین بار به عنوان یک ورزش المپیک پذیرفته شد. تعداد ورزشکاران آماتور و حرفه ای که به ورزش سه گانه روی می آورند در طول سال ها به طور مداوم افزایش یافته است و در زمان های اخیر هنوز هم بیشتر شده است. موفقیت بزرگ بین المللی Ironman احتمالا به این رشد کمک کرده است.

در واقع سخت‌ترین ورزش مقاومتی جهان در همه جا طنین‌های خارق‌العاده‌ای دارد، تا حدی به این دلیل که چهره‌های شناخته‌شده و افراد مشهور اغلب درگیر آن هستند. حالا چالش های افسانه ای سه گانه و حضور ورزشکاران مشهور توجه بیشتری را به این ورزش جلب کرده است.

✅مقاله پیشنهادی:کلاس آموزش دویدن ویژه افراد مبتدی

محبوبیت سه گانه طی سال های بعد به طور تصاعدی افزایش یافت. اتحادیه بین المللی سه گانه (ITU) در سال 1989 در آوینیون فرانسه تأسیس شد و در همان سال اولین مسابقات رسمی جهانی مسابقات جهانی ITU برگزار شد. مسافت استاندارد المپیک بر اساس مسافت های المپیک موجود برای ورزش های انفرادی، یعنی 1500 متر شنا، 40 کیلومتر دوچرخه سواری و دویدن 10k بود.

سه گانه با اولین حضور خود در المپیک سیدنی در سال 2000 در جریان اصلی قرار گرفت. موفقیت برادران براونلی در لندن 2012 همه چیز را به سطح جدیدی در بریتانیا رساند.

مسافت های سه گانه چقدر است؟

در بازی‌های المپیک، ورزشکاران مسیری را که به‌خوبی «مسافت المپیک» نامیده می‌شود، انجام می‌دهند – اگرچه گاهی اوقات می‌بینید که از آن به عنوان سه‌گانه «فاصله استاندارد» یاد می‌شود. این شامل یک شنای 1500 متری، یک دوچرخه 40 کیلومتری و یک دوی 10 کیلومتری است.

اما چندین مسافت سه گانه دیگر هم برای حرفه ای ها و هم برای آماتورها وجود دارد. مقاله فواصل سه‌گانه ما را بخوانید تا به تفکیک کامل مسافت‌های سه‌گانه، از سرعت فوق‌العاده تا مسافت میانی/نیم مرد آهنی، و مسافت کامل مرد آهنی، برسید.

انتقال در ورزش سه گانه چیست؟

اگر مسابقات سه‌گانه المپیک را از تلویزیون تماشا کرده‌اید، یا با برخی از پوشش‌های مسابقه‌های سه‌گانه مسافت طولانی مواجه شده‌اید. احتمالاً شنیده اید که مفسران در مورد “انتقال” صحبت می کنند – یعنی چقدر مهم است! پس انتقال چیست؟
در ورزش سه‌گانه، انتقال فرآیند جابجایی بین سه رشته ورزشی است.

اغلب از آن به عنوان “رشته چهارم” مهم یاد می شود – زیرا جایی است که زمان را می توان به راحتی از دست داد یا به دست آورد. که در نهایت می تواند بر نتیجه مسابقه تأثیر بگذارد! در هر سه‌گانه دو مرحله انتقال وجود دارد که به آنها T1 و T2 می‌گویند.

• T1: پس از شنا، اولین انتقال، به نام T1 می آید. ورزشکاران سه‌گانه پس از شنا از آب خارج می‌شوند و با حداکثر سرعت ممکن برای درآوردن لباس‌های مرطوب، عینک‌ها و کلاه‌های شنا حرکت می‌کنند و با دوچرخه پیاده می‌شوند. ورزشکاران باید قبل از اینکه به دوچرخه خود دست بزنند، مطمئن شوند که کلاه دوچرخه سواری خود را گذاشته اند – و آن را بسته اند. سپس با دوچرخه خود به سمت یک خط سوار می دوند – معمولاً علامتی روی زمین که مشخص می کند کجا مجاز به سوار شدن بر دوچرخه خود هستند. پریدن روی زین قبل از خط سوار شدن می تواند منجر به رد صلاحیت شود.
• T2: بعد از پایه دوچرخه، انتقال دیگری به نام T2 وجود دارد. ورزشکاران باید از دوچرخه خود در خط پیاده شدن پیاده شوند و سپس با دوچرخه خود در منطقه انتقال بدوند تا دوباره آن را روی قفسه های دوچرخه قرار دهند. هنگامی که دوچرخه خود را زمین گذاشتند، اجازه دارند کلاه ایمنی خود را بردارند و کفش های دویدن خود را بپوشند – آماده شروع رشته نهایی سه گانه.

طول انتقال در مسابقات سه گانه از مسابقه ای به مسابقه دیگر متفاوت است. در دوی سرعت و مسابقات مسافت المپیک، معمولاً ورزشکاران مجاز هستند کفش های دویدن و کلاه دوچرخه سواری خود را در کنار دوچرخه خود بگذارند. در عین حال در مسابقات مسافت‌های طولانی‌تر مانند مرد آهنی، ممکن است مجبور شوند وسایل خود را در کیسه‌های انتقالی که روی قلاب‌ها نگهداری می‌شوند – دور از دوچرخه‌ها نگهداری کنند.

برگزارکنندگان مختلف مسابقه سه گانه چه کسانی هستند؟ راهنمای شما برای IRONMAN، Challenge Family، T100، World Triathlon و supertri
به همین ترتیب شما لیگ‌ها، تورنمنت‌ها و قهرمانی در ورزش‌های دیگر دارید – لیگ برتر و لیگ قهرمانان را در فوتبال در نظر بگیرید. همچنین تعدادی از سازمان‌دهندگان مسابقات اصلی مختلف و سری مسابقات قهرمانی نخبگان در سه‌گانه وجود دارد.

✅مقاله پیشنهادی: کلاس آموزش دویدن ویژه افراد حرفه ای 

سری مسابقات قهرمانی جهان سه گانه

World Triathlon نهاد بین المللی حاکم برای همه ورزش های چندگانه، از جمله سه گانه، دواتلون، سه گانه زمستانی و غیره است. برای نخبگان، سری مسابقات قهرمانی جهان سه‌گانه، سری مسابقه‌های اصلی است که وزن زیادی را در هنگام کسب سهمیه المپیک به خود اختصاص می‌دهد. و در خارج از سال‌های المپیک، این مجموعه جایی است که بهترین ورزشکاران دوی سرعت و مسافت المپیک را خواهید دید که در یک سری مسابقات با آن مبارزه می‌کنند تا قهرمان جهان شوند. ورزشکاران تحت فدراسیون ملی خود مانند سه گانه ایالات متحده آمریکا و سه گانه بریتانیا رقابت می کنند.

مرد آهنی

IRONMAN – شرکت – سازمان دهنده صدها رویداد سه گانه در سراسر جهان است. هم افراد نخبه و هم آماتور می توانند در رویدادهای IRONMAN شرکت کنند که مسافت 70.3 نیم مسافت، مسافت کامل Ironman و برخی مسابقات مسافت کوتاه تر را طی می کند. در سال 2024 IRONMAN سری جدید Pro را معرفی کرد. حرفه‌ای‌ها در طول سال در مسابقات تعیین‌شده با یکدیگر رقابت می‌کنند تا امتیاز کسب کنند و در صدر جدول برتر قرار گیرند، با یک کیف جایزه بزرگ.

هر ساله مسابقات جهانی IRONMAN نیز برگزار می شود. پیش از این در یک روز در جزیره بزرگ کونا، هاوایی میزبانی می شد. اما در سال 2022، IRONMAN مسابقات قهرمانی جهان را به میزبانی مسابقات مردان و مسابقات زنان در روزهای جداگانه تقسیم کرد – در تلاشی برای اطمینان از پوشش یکسان هر دو مسابقه. و در سال 2023، در اقدامی که بحث های زیادی را برانگیخت، آنها به طور کامل میزبان دو رویداد جداگانه بودند. مسابقه مردان در نیس فرانسه برگزار شد. و مسابقه زنان در کونا، هاوایی برگزار شد. برنامه پیشروی این است که مکان ها هر سال به طور متناوب تغییر کنند. در سال 2024 زنان در نیس و مردان در کونا به رقابت خواهند پرداخت.

چالش خانواده

Challenge Family مجموعه ای از مسابقات سه گانه مسافت متوسط ​​(70.3 مایل) و مسافت کامل (140.6 مایل) تحسین شده بین المللی دارد. در حالی که آنها به دلیل حمایت از ورزشکاران آماتور سه گانه مشهور هستند، و در هر مسابقه یک تجربه “خانوادگی” خوشایند ارائه می دهند. Challenge Family همچنین بسیاری از ورزشکاران برتر سه گانه PRO جهان، به ویژه متخصصان مسافت میانی را جذب می کند. در کنار نام‌های بزرگ این ورزش، مسابقات خانواده چالش نیز ارزش دنبال کردن برای گرفتن برخی از سوپراستارهای نسل بعدی را دارند – زیرا برگزارکننده در حمایت از حرفه‌ای‌های جدید و آینده عالی است. نخبگان همچنین برای جایزه جایزه در پایان سال رقابت می کنند.

T100 / سازمان ورزشکاران حرفه ای سه گانه

سازمان ورزشکاران حرفه‌ای سه‌گانه (PTO) برای حمایت از ورزشکارانی که در مسافت‌های میانی و طولانی مسابقه می‌دهند، راه‌اندازی شده است – یعنی کسانی که در دوره کوتاه مسابقه نمی‌دهند و بنابراین بخشی از برنامه نخبگان مورد حمایت فدراسیون ملی خود نیستند. از آن زمان PTO تور جهانی T100 را ایجاد کرده است.

این یک سری از مسابقات 100 کیلومتری (2 کیلومتر شنا، 80 کیلومتر دوچرخه، 18 کیلومتر دویدن) است که در آن 20 ورزشکار برتر رتبه بندی شده در طول سال برای کسب قهرمانی جهانی رقابت می کنند. این مسابقه متخصصان دوره های طولانی و کوتاه را به طور یکسان جذب می کند، و آن را تبدیل به یک قالب واقعاً هیجان انگیز برای دنبال کردن می کند. آماتورها هم اکنون می توانند در رویدادهای “گروه سنی” جداگانه شرکت کنند، که اغلب در همان مسیر نخبگان هستند.

supertri

سوپرتری (که قبلا به عنوان سوپر لیگ سه گانه شناخته می شد) برای مسابقات سریع، خشمگین و فوق کوتاه شناخته شده است. معمولاً شما ورزشکاران PRO را خواهید یافت که در مرحله قهرمانی سه‌گانه جهان به رقابت می‌پردازند، به‌علاوه نسل بعدی امیدهای المپیک که در مسابقات سوپرتری شرکت می‌کنند. فرمت ها پویا هستند – اغلب نظم رشته های سه گانه را با هم مخلوط می کنند، یا ورزشکاران را با چندین مسابقه سه گانه به صورت پشت سر هم به رقابت می پردازند. هدف supertri ایجاد مسابقه فوق العاده تماشاگر پسند است و آنها همچنین یک رویداد مسابقه الکترونیکی دارند که در آن ورزشکاران در یک محیط Arena/استادیوم در قالبی رقابت می کنند که زندگی واقعی را با فضای مجازی ترکیب می کند.

شروع ورزش سه گانه – چگونه اولین ورزش سه گانه خود را انجام دهید

اگرچه ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد، ورزش سه گانه یک ورزش بسیار مبتدی است. یک مسابقه سه‌گانه برای همه وجود دارد – و لازم نیست با یک مسابقه مسافت کامل Ironman در اعماق زمین شیرجه بزنید. بسیاری از ارگان‌های حاکم مانند بریتیش سه‌گانه، برنامه‌ای از رویدادها دارند که به‌طور خاص برای ورزشکاران سه‌گانه برای اولین بار هدف قرار می‌گیرند، و از طریق ابتکار Swim Bike Run، «مسابقه‌های بدون فشار» را برگزار می‌کنند.

عضویت در باشگاه سه گانه یکی از بهترین راه ها برای ورود به این ورزش است. بیشتر باشگاه‌ها از مبتدی‌ها تا ورزشکاران با تجربه سه‌گانه پذیرایی می‌کنند، به این معنی که شما افراد همفکر زیادی خواهید داشت تا راهنمایی‌ها و توصیه‌های خود را به اشتراک بگذارند. به علاوه این باعث می شود جلسات آموزشی سرگرم کننده باشد!

برای شروع تمرین برای اولین ورزش سه گانه، فقط باید سطح خوبی از آمادگی جسمانی پایه داشته باشید. مطمئناً نیازی نیست که یک ورزشکار در سطح نخبه باشید، و اگر مسافت های کوتاه تری را مسابقه دهید – لازم نیست که تمام اوقات فراغت شما را بگیرد. یک نقطه شروع خوب این است که چند بار در هفته از شنا، دوچرخه سواری و دویدن لذت ببرید. هنگامی که احساس کردید برای وارد شدن به تمرینات ساختاری بیشتر آماده هستید، برنامه تمرینی مبتدیان راهی عالی برای شروع تمرکز تمرینات برای آماده شدن برای اولین مسابقه است.

هزینه انجام ورزش سه گانه چقدر است؟

هیچ پاسخ ساده ای برای این سوال وجود ندارد. بستگی به مسابقه و مسافت دارد. برخی از مسابقات بزرگ و طولانی مدت می توانند با هزینه ورودی بالا همراه باشند. این معمولاً به این دلیل است که این رویداد دارای جاده های بسته، یک نمایشگاه بزرگ، یک کیف خوب و غذای رایگان بعد از مسابقه است.

این رویدادهای بزرگ فضای جشنواره مانندی باورنکردنی دارند، اما هزینه ای دارد. اما رویدادهای محلی و مردمی می‌توانند بسیار مقرون به صرفه‌تر باشند – و اگرچه ممکن است مجبور باشید جاده‌ها را به اشتراک بگذارید، اما همچنان تجربه‌ای عالی خواهید داشت.

برای اولین ورزش سه‌گانه، یک رویداد محلی کوچک راهی عالی برای به دست آوردن تجربه دوچرخه‌سواری شنا بدون فشار یک رویداد بزرگ است. به دنبال باشگاه محلی سه‌گانه خود باشید – اغلب آنها یک رویداد محلی دارند که همه تمایل دارند به آن بروند، یا حتی ممکن است خودشان درگیر برگزاری یک مسابقه باشند.

چه کیت یا تجهیزاتی برای ورزش سه گانه نیاز دارم؟

با داشتن سه ورزش برای تمرین، ورزش سه گانه دارای تجهیزات بیشتری نسبت به سایر ورزش ها است. در سطح اولیه، به یک دوچرخه، یک کلاه ایمنی دوچرخه سواری، چند کفش دویدن و یک جفت عینک نیاز دارید. اگر در رویدادی شرکت می‌کنید که شامل شنا در آب آزاد است، به یک لباس مرطوب نیز نیاز دارید. برای آسان‌تر کردن کارها در روز مسابقه، ممکن است بخواهید پوشیدن یک کت و شلوار سه‌گانه (برای اطلاعات بیشتر در مورد چیستی کت و شلوار سه‌گانه، راهنمای خرید لباس‌های سه‌گانه ما را بخوانید!) و یک کمربند مسابقه بگیرید تا نیازی به سنجاق کردن نداشته باشید. شماره مسابقه به کیت شما

در اولین ورزش سه گانه چه انتظاری دارید؟

تقریباً برای اولین مسابقه شما وقت است؟ اگر شما عصبی هستید قابل درک است. حتی کارکشته‌ترین افراد حرفه‌ای حرفه‌ای قبل از مسابقه عصبی می‌شوند. و در حالی که نمی‌توانیم دقیقاً پیش‌بینی کنیم که نژاد شما چگونه پیش می‌رود، می‌توانیم به شما ایده بدهیم که چه چیزی برای کمک به حذف حداقل برخی از ناشناخته‌ها وجود دارد.

شنا کنید

شنای سه گانه می تواند در استخر یا آب آزاد باشد. مسافت شنای استخری معمولاً 400 متر است، اما می‌تواند کوتاه‌تر یا طولانی‌تر باشد. معمولاً شناگران به صورت انفرادی در فواصل زمانی مشخص به میدان می روند. سازمان‌دهنده مسابقه صبح مسابقه همه چیز را به طور کامل توضیح می‌دهد، اما شما یا مسافت کامل را در یک لاین طی می‌کنید – یا از شما خواسته می‌شود که در خطوط به سبک «زیگ زاگ» حرکت کنید.

شنای سه گانه در آب های آزاد را می توان در دریاچه، رودخانه یا دریا برگزار کرد. این مسابقه ممکن است یک شروع دسته جمعی باشد، جایی که همه ورزشکاران به یکباره وارد آب می شوند. یک شروع چرخشی، که در آن ورزشکاران از زمین خشک شروع می‌کنند و در یک «پروانه» به داخل آب راه می‌یابند – زمان مسابقه شخصی شما تا زمانی که وارد آب نشده باشید آغاز نمی‌شود. یا یک شروع موج، که در آن در یک گروه کوچک در یک زمان مشخص به راه می افتید.

شروع دسته جمعی با ورود تعداد زیادی از مردم به یکباره آب می تواند ترسناک باشد. اگر عصبی هستید، از پشت شروع کنید و به پهلو بروید تا در شلوغی گیر نکنید. آرام بمانید و به یاد داشته باشید، اگر می‌خواهید یاتاقان‌های خود را بگیرید، خوب است برای مدتی آویزان شوید، آب را زیر پا بگذارید یا حرکات سینه انجام دهید.

دوچرخه

پس از پایان شنا، باید اطمینان حاصل کنید که قبل از اینکه دوچرخه خود را از روی قفسه بردارید، شماره مسابقه و کلاه ایمنی خود را به سر گذاشته باشید. با دوچرخه خود بدوید (یا راه بروید) تا زمانی که به خط تعیین شده کوه برسید – قبل از خط سوار دوچرخه خود نشوید.

بیشتر مسابقات سه گانه غیر پیش نویس هستند. این بدان معنی است که شما باید فاصله مشخصی را از سوارکار مقابل خود دور نگه دارید – معمولاً بین 12 تا 20 متر. این به این دلیل است که از سوار شدن در پشت سر کسی سود ناعادلانه ای به دست می آورید – آنها شما را از باد محافظت می کنند تا مجبور نباشید آنقدر سخت کار کنید.

بیشتر مسابقات سه‌گانه محلی و کوچک دارای جاده‌های باز هستند – به این معنی که باید جاده را با هر ترافیکی به اشتراک بگذارید. دوره‌ها همیشه به خوبی علامت‌گذاری می‌شوند و مارشال‌های داوطلب در تقاطع‌ها می‌ایستند تا مطمئن شوند که کجا می‌روید و برای هشدار دادن به ترافیک کمک می‌کنند. اما شما باید عقل خود را در مورد خود حفظ کنید و قوانین جاده را رعایت کنید. اگر در یک رویداد بزرگتر مسابقه می دهید، ممکن است لذت مسابقه در جاده های بسته را تجربه کنید.بدون ماشین! اما همچنان مهم است که از اطراف خود آگاه باشید، به خصوص اگر از سواران دیگر سبقت می گیرید یا از خودتان سبقت می گیرید.

اجرا کنید

همانطور که بخش دوچرخه سواری را کامل می کنید، قبل از اینکه دوباره به مرحله انتقال بروید، به یک خط پیاده شدن خواهید رسید. ضروری است که قبل از خط پیاده شدن از دوچرخه بایستید و پیاده شوید، بنابراین سرعت خود را کم کنید و توجه کنید.

با انجام دو رشته از سه رشته، اکنون با دوچرخه خود بدوید و آن را روی قفسه ای که قبل از شنا قرار داده بودید، برگردانید. هنگامی که دوچرخه خود را جمع کردید، اکنون می توانید کلاه خود را بردارید. اگر کفش های دوچرخه سواری می پوشید، اکنون کفش های دویدن خود را تغییر می دهید.

انتظار داشته باشید زمانی که برای اولین بار بعد از دوچرخه سواری شروع به دویدن می کنید، چیزی را که دوست داریم به آن «پاهای ژله ای» می گوییم، تجربه کنید. این احساس عجیبی است، اما پاهای شما به زودی سازگار می شوند و از حالت دوچرخه سواری خارج می شوند و به حالت دویدن می روند.

سعی کنید هنگام شروع دویدن خیلی سریع حرکت نکنید و روی کنترل کردن سرعت و تنفس خود تمرکز کنید. ممکن است متوجه شوید که نمی توانید به سرعتی که می توانید در یک مسابقه دوی مستقل یا پارک ران بدوید، زیرا به تازگی شنا و دوچرخه سواری کرده اید.

هنگامی که به خط پایان رسیدید، لبخند زدن و جشن گرفتن را فراموش نکنید. شما به تازگی اولین ورزش سه گانه خود را به پایان رسانده اید!

قوانین ورزش سه گانه چیست؟

همه ورزش ها دارای یک کتاب قانون هستند و ورزش سه گانه تفاوتی ندارد. ما قبلاً به چند قانون اشاره کرده‌ایم، بنابراین به طور خلاصه. در اینجا چند مورد از مهم ترین قوانین ورزش سه گانه وجود دارد که اگر مبتدی هستید بدانید:
با رسیدن به مسابقه دوچرخه شما بررسی می شود (و همچنین بررسی می شود که کلاه شما به درستی جا افتاده است). دوچرخه باید قابل حمل و نقل و ایمن باشد. نکته قابل توجه این است که فرمان شما باید انتهای میله/شاخه در جای خود داشته باشد.

وسایل کمک شناوری در شنا مجاز نیستند. در مسابقاتی که لباس مرطوب پوشیده نمی شود، هنگام شنا لباس زیر زانو مجاز نیست. این به این معنی است که اگر می خواهید محافظ گوساله بپوشید باید بعد از شنا آن ها را بپوشید.
داشتن کلاه ایمنی دوچرخه الزامی است. در T1 قبل از اینکه دوچرخه خود را از قفسه بردارید، باید کلاه خود را روی آن قرار دهید (و ببندید). در T2 باید قبل از برداشتن کلاه ایمنی دوچرخه خود را دوباره جمع کرده باشید.

هنگام خروج از T1، تا زمانی که از خط کوه عبور نکرده اید، نباید سوار یا سوار دوچرخه خود شوید – اغلب این خطی است که در جاده کشیده می شود و مارشال ها از نزدیک خط عبور را زیر نظر دارند. به طور مشابه، پس از بازگشت به مرحله انتقال، باید دوچرخه خود را قبل از عبور از خط پیاده شدن پیاده کنید.

بسته به مسابقه‌ای که وارد می‌شوید، پای دوچرخه غیرقابل پیش‌نویس یا قانونی خواهد بود. پس تهیه پیش نویس چیست؟ اساساً این سواری نزدیک پشت سر شخص دیگری است که به لطف یدک کشی طبیعی که به شما می دهد به شما مزیتی می دهد. بنابراین اگر مسابقه شما بدون پیش نویس است، این کاری است که مطلقاً نمی توانید انجام دهید. اگر این کار را انجام دهید، ممکن است جریمه زمانی بگیرید یا حتی محروم شوید.

در دوچرخه، هنگام رانندگی در جاده های باز، باید قوانین جاده را رعایت کنید، از جمله اینکه از خط سفید در طرف مقابل جاده عبور نکنید. برخلاف بسیاری از مسابقات دویدن، استفاده از هدفون در هیچ بخشی از مسابقات سه گانه مجاز نیست.