تنفس بهتر در دویدن

تنفس بهتر در دویدن: چگونه نفس خود را از دست ندهیم

فهرست مطالب

چه قصد دویدن  را دارید و یا دویدن در یک مسابقه مسافت طولانی را داشته باشید، کنترل تنفس در حین دویدن برای افزایش استقامت و سرعت شما مهم است. اگرچه نفس کشیدن به طور طبیعی انجام می شود، اما تغییرات کوچک و ساده زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا نفس شما تنگ نشود. به خواندن ادامه دهید تا تکنیک‌های صحیح تنفس در دویدن را بیاموزید تا دچار تنگی نفس نشوید.

  • در حین دویدن های آرام از طریق بینی و در حین دویدن های شدید از طریق دهان نفس بکشید تا بیشترین اکسیژن را دریافت کنید.
  • از دیافراگم نفس بکشید برای انجام این کار، به جای بالا بردن قفسه سینه هنگام دم، شکم خود را منبسط کنید.
  • تنفس خود را با قدم هایتان همگام کنید. سعی کنید دم را برای 3 مرحله و بازدم را برای 2 مرحله انجام دهید.

 

در این مقاله به تنفس بهتر در دویدن می‌پردازیم.

تنفس با بینی یا دهان؟

هنگام دویدن های سبک و دویدن های آهسته از طریق بینی نفس بکشید.

تنفس از طریق بینی ایده آل است زیرا به گرم شدن هوا کمک می کند و مواد محرک را فیلتر می کند. با این حال، وقتی با شدت بالاتر می دوید، همیشه نمی توان فقط از طریق بینی نفس کشید. خوشبختانه، در دویدن های سبک و دویدن های آهسته، این نباید مشکلی ایجاد کند. اگر برایتان سخت است که فقط از طریق بینی نفس بکشید، سعی کنید از طریق بینی دم و بازدم را از طریق دهان انجام دهید.

مقاله پیشنهادی : همه چیز در مورد  VO2 Max

هنگام دویدن با شدت بالا از طریق دهان نفس بکشید.

وقتی شدت دویدن خود را افزایش می دهید، به اکسیژن بیشتری نیاز خواهید داشت و ممکن است نفس کشیدن تنها با بینی سخت باشد. از آنجایی که می توانید دم و بازدم را سریعتر از طریق دهان انجام دهید، در حین دویدن های شدید به تنفس دهانی تغییر دهید تا نفس خود را از دست ندهید

تنفس با بینی یا دهان؟
تنفس با بینی یا دهان؟

بهترین تکنیک تنفس برای دویدن

تنفس دیافراگمی را انجام دهید تا اکسیژن بیشتری دریافت کنید.

تنفس دیافراگمی که به نام تنفس شکمی یا شکمی نیز شناخته می‌شود، ریه‌های شما را با ظرفیت کامل خود منبسط می‌کند به جای بالا بردن شانه ها و قفسه سینه هنگام دم، تنفس دیافراگمی را با فشار دادن شکم خود به بیرون در حین دم امتحان کنید. هنگام بازدم، لب های خود را جمع کنید و هوا را به آرامی بیرون دهید

  • هنگامی که بیشتر مردم نفس می کشند، سینه های خود را با انبساط و انقباض ریه هایشان بالا و پایین می کنند، اما تنفس قفسه سینه میزان پر شدن ریه ها را محدود می کند.

دم و بازدم را با ریتم با قدم هایتان انجام دهید.

همگام سازی تنفس با سرعت دویدن به جلوگیری از افزایش فشار روی دیافراگم کمک می کند که باعث تنگی نفس شما شود. برای دویدن با شدت سبک یا متوسط، از الگوی تنفس 3:2 استفاده کنید، به این معنی که برای 3 مرحله دم و سپس 2 مرحله بازدم انجام می دهید. برای دویدن سریع تر، می توانید الگوی تنفس خود را به دم برای 2 قدم و بازدم برای 1 قدم افزایش دهید.

با حالت ایستاده صاف بدوید.

اگر در حین دویدن خیلی به جلو خم شوید یا خم شوید، ریه های خود را فشرده می کنید و تا آنجا که می توانید اکسیژن دریافت نمی کنید. شانه های خود را شل کنید و پشت خود را صاف کنید تا راحت تر نفس بکشید

قبل از شروع دویدن به مدت 10 دقیقه بدن خود را گرم کنید.

اگر ابتدا ماهیچه های خود را شل کنید، اکسیژن می تواند راحت تر از طریق جریان خون شما عبور کند. حرکات کششی ملایمی برای ران، باسن، زانو و مچ پا انجام دهید. ضربان قلب خود را سریعتر و خون خود را با تمرینات هوازی سبک، مانند انجام جک های پرش، افزایش دهید .

  • گرم کردن مناسب همچنین به کاهش درد و جلوگیری از آسیب ناشی از دویدن کمک می کند.

تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید.

دراز بکشید یا بنشینید و دست خود را درست زیر قفسه سینه خود قرار دهید. به آرامی تا جایی که می توانید از طریق بینی نفس عمیق بکشید تا احساس کنید شکمتان به دستتان فشار می آورد. لب های خود را جمع کنید و به آرامی بازدم کنید. تمرینات تنفس عمیق را هر روز به مدت 5 تا 10 دقیقه انجام دهید تا به تنفس صحیح عادت کنید.

  • همانطور که در حال دویدن هستید، آگاهانه به تنفس خود فکر کنید تا به آن عادت کنید. ممکن است در ابتدا کمی حواس پرتی به نظر برسد، اما به زودی نفس های عمیق، طبیعت دوم خواهد بود.

یک برنامه ورزشی منظم را حفظ کنید.

با فعال ماندن، ماهیچه های شما به طور موثرتری از اکسیژن استفاده می کنند، بنابراین کنترل تنفس در حین دویدن آسان تر می شود. یک برنامه تمرینی تهیه کنید که در آن حداقل 3 تا 4 روز در هفته به مدت 30 دقیقه در طول روز فعالیت بدنی داشته باشید. با ترکیب کاردیو و انجام تمرینات قدرتی یک تمرین خوب ایجاد کنید تا ریه های شما در بهترین حالت قرار بگیرند

  • سعی کنید هر بار در ساعت مشخصی از روز ورزش کنید تا راحت تر آن را بخشی از برنامه معمول خود قرار دهید.

سیگار را ترک کنید.

سیگار کشیدن می‌تواند پر کردن کامل ریه‌ها را سخت‌تر کند، بنابراین احتمال دارد در طول دویدن دچار تنگی نفس شوید. اگر سیگاری هستید، هر اقدام پیشگیرانه ای را که می توانید برای کمک به ترک سیگار انجام دهید . حتی پس از 2 هفته بدون سیگار، ممکن است متوجه شوید که می توانید برای مدت طولانی تری ورزش کنید و استقامت بیشتری داشته باشید

بیشتر بخوانید: ورزش پیاده روی چیست

چرا وقتی می دوم برای نفس کشیدن سخت می گیرم؟

چرا وقتی می دوم برای نفس کشیدن سخت می گیرم؟

دویدن شما خیلی شدید است.ماهیچه های شما برای حفظ انرژی یک دویدن شدید به یک منبع ثابت اکسیژن نیاز دارند. اگر بیش از حد به خود فشار می آورید، ممکن است نفس کشیدن سخت تر شود زیرا اکسیژن کافی برای ادامه دادن دریافت نمی کنید. سعی کنید با سرعت کمتر یا مسافت کوتاه‌تر بدوید تا اینقدر باد نشوید.

گرم کردن بدن قبل از تمرین می تواند به بدن شما کمک کند تا به ورزش منظم عادت کند.

هوا سرد، خشک یا بی کیفیت است.هوای سرد و خشک مجاری تنفسی شما را باریک‌تر می‌کند، بنابراین ممکن است نفس کشیدن سخت‌تر شود. سایر آلاینده ها و آلرژن ها، مانند مه دود یا گرده، در هوا نیز می توانند ریه های شما را تحریک کرده و تنفس را در حین دویدن سخت تر کنند

مقاله پیشنهادی : تغذیه در ورزش

نکاتی برای دویدن با مشکلات تنفسی

قبل از شروع دویدن از یک استنشاقی با نسخه استفاده کنید.اگر مبتلا به آسم یا COPD هستید، ممکن است پزشک برای شما یک دستگاه استنشاقی با دارو تجویز کرده باشد تا به باز شدن مجاری تنفسی و جلوگیری از اسپاسم کمک کند. 15 تا 20 دقیقه قبل از شروع دویدن از اسپری خود استفاده کنید تا دارو زمان لازم برای شروع را داشته باشد

در روزهایی با تعداد گرده کم و کیفیت هوای خوب بدوید.اگر آسم دارید، محرک های موجود در هوا می توانند دویدن بدون واکنش آلرژیک یا حمله آسم را دشوارتر کنند. تعداد گرده ها و کیفیت هوا را در منطقه خود به صورت آنلاین بررسی کنید و در صورت بالا بودن سطح یا مه دود زیاد، دویدن خود را به تعویق بیندازید.

شدت دویدن خود را به تدریج افزایش دهید.اگر تازه دویدن را شروع کرده اید، با سرعتی آرام و متوسط ​​شروع کنید تا بتوانید دوباره به دویدن عادت کنیدهنگام دویدن نفس عمیق خود را تمرین کنید. اگر بیش از حد چالش برانگیز به نظر می رسد، زمان دویدن را کم کرده یا کاهش دهید. همانطور که آنها آسان تر می شوند، سعی کنید به آرامی سرعت و دشواری را به دویدن های طولانی تر و شدیدتر افزایش دهید.

  • سعی کنید ۲ تا ۳ بار در هفته با روزهای استراحت در میان دویدن بروید تا بتوانید آن را بخشی از برنامه معمول خود کنید.
  • اگر هنوز با دویدن سبک در تنفس مشکل دارید، به جای آن هنگام شروع به پیاده روی کنید

قبل از ایجاد تغییراتی در برنامه ورزشی خود با یک پزشک صحبت کنید.اگر می خواهید یک تمرین دویدن شدیدتر را امتحان کنید، قبل از موعد به پزشک خود اطلاع دهید و توصیه های او را جویا شوید. آنها می توانند شما را راهنمایی کنند که چگونه می توانید به آرامی و ایمن تغییراتی در روال خود ایجاد کنید تا ریه های خود را تحریک نکنید یا بدن خود را تحت فشار قرار ندهید

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مرتبط